Zasoby Osiedla Batory wybudowane zostały w latach 1962 – 1974 przez Nauczycielską Spółdzielnię Mieszkaniową „Oświata”, której założycielami byli Profesorowie i pracownicy SGGW. Pod koniec lat siedemdziesiątych NSM Oświata połączyła się ze Spółdzielnią Mieszkaniową „Powszechna” i utworzona została Śródmiejska Spółdzielnia Mieszkaniowa.
Zarządzanie w latach 80-tych było bardzo trudne. Brak materiałów budowlanych, duża awaryjność, duże koszty utrzymania Zarządu, ponieważ administracja była bardzo rozbudowana, głównie w Zarządzie. Okazało się jednak, że zamiast lepiej i taniej – było i gorzej i drożej.
Pod koniec lat osiemdziesiątych padło hasło „bierzmy sprawy w swoje ręce”, powstała grupa inicjatywna w Administracji „Batory”, która to doprowadziła do podjęcia Uchwały na Zebraniu Grupy Członkowskiej w 1988r. o wydzieleniu się ze Śródmiejskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. W październiku 1988 Zebranie Przedstawicieli ŚŚM pozytywnie zaopiniowało propozycję Administracji Batory i podjęło Uchwałę o wyłączeniu Administracji „Batory” w samodzielną Spółdzielnię.
Pierwsze zebranie założycielskie wybrało Radę Nadzorczą, Zarząd oraz zatwierdzono statut. Nowa Spółdzielnia zgłoszona została do rejestracji przez Sąd rejestrowy dla Warszawy Mokotowa, który postanowieniem dokonał wpisu w rejestrze 7 lipca 1989r. i od tego dnia staliśmy się samodzielną Spółdzielnią.
Okres po podziale był trudny. Zasoby Spółdzielni wymagały szeregu prac remontowych, na które nie było pokrycia w środkach finansowych. Wówczas można było uzyskać dotacje z budżetu miasta, ale droga była trudna. Dzięki uporowi Głównej Księgowej udało się nam uzyskać dofinansowanie i dokonać wymiany instalacji. Przy częściowej dotacji i częściowej partycypacji w kosztach członków Spółdzielni mogliśmy kompleksowo dokonać wymiany rur ciepłej i zimnej wody oraz centralnego ogrzewania. Kolejne prace jakie były wykonywane z pomocą dotacji urzędu miasta to docieplenia szczytów budynków. Z bieżących wpływów wykonywane były częściowe remonty dachów. W roku 1996 dotacje skończyły się. Dzięki ustabilizowaniu gospodarki lokalami użytkowymi i osiąganymi z tego tytułu przychodami Spółdzielnia w ramach posiadanych środków kontynuowała dalsze remonty: dokonała docieplenia budynków, modernizację węzłów cieplnych, wymieniona została nawierzchnia na ciągach pieszych wzdłuż budynków na terenie należącym do Spółdzielni.
W ostatnim dziesięcioleciu dokonaliśmy wymiany stolarki okiennej w lokalach mieszkalnych przy partycypowaniu w kosztach członków Spółdzielni. Wymieniona została także stolarka okienna i przebudowane zostały naświetla klatek schodowych – przez co zmniejszyły się straty ciepła powierzchni wspólnych, wymieniona została instalacja WLZ, odnowione zostały klatki schodowe, przeprowadzane są remonty generalne dźwigów osobowych. Z uwagi na wiek budynków kolejne z ważnych, ale i kosztownych prac z którymi musieliśmy się zmierzyć to remonty balkonów. Wprowadzamy do naszej Spółdzielni również i postęp techniczny: wymieniliśmy w związku z upływem legalizacji wodomierze zwykłe zimnej i ciepłej wody ,na odczytywane radiowo.
W większości budynków zamontowane zostały podzielniki ciepła również z odczytem radiowym
Spółdzielcy użytkują 49.216 m2 powierzchni mieszkalnej, 3600m2 powierzchni wynajmowanych lokali użytkowych, 76 boksów garażowych. Do dyspozycji Spółdzielców jest także 20 000 m2 powierzchni terenów zielonych, dobrze zagospodarowanych i utrzymanych.
Spółdzielnia liczy około 1250 członków, eksploatuje zasoby zbudowane w latach 1962 – 1974 przy ul. G. Bruna w Warszawie w tym:
– 14 budynków mieszkalnych w których znajdują się 1151 lokale mieszkalne
– 4 pawilony użytkowe,
– 4 pawilony techniczno – garażowe.
Spółdzielcze osiedle ma bardzo dobrą komunikację ze wszystkimi dzielnicami w Warszawie.
